Cukrzyca powikłania

Jakie są najczęstsze powikłania w przypadku cukrzycy? Do najczęściej występujących powikłań cukrzycy należy neuropatia. Wielu chorych doświadcza również hipoglikemii. O hipoglikemii mówimy, gdy stężenie glukozy spada poniżej 2,5 – 2.8 mmol/l (45-50 mg/dl). Zbyt wysoki poziom HbA1c. Ponad to na rozwój cukrzycy wpływ mają: uwarunkowania genetyczne, nadciśnienie, hiperinsulizm, palenie tytoniu oraz zaburzenia lipidowe.

Powikłania dzielimy na kategorie względem rodzajów uszkodzeń naczyń krwionośnych:

• Mikroangiopatia – uszkodzenie małych naczyń krwionośnych
• Makroangipatia – uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych

Do przewlekłych powikłań, które powstają wskutek uszkodzenie naczyń krwionośnych zalicza się: retinopatię, nefropatię oraz neuropatię.

RETINOPATIA – związana z uszkodzeniem siatkówki. Dotyka 97 proc. osób z cukrzyca typu 1 i 80% osób z cukrzycą typu 2. Efektem jest pogorszenie widzenia (zamglenie), które może doprowadzić do całkowitej ślepoty. Badanie siatkówki powinno się wykonywać przynajmniej raz na rok – jej uszkodzenia mogą powodować zmiany w odbiorze bodźców wzrokowych i powoduje upośledzenia widzenia

NERFOPATIA – łączona z uszkodzeniem nerek. Najpoważniejszym zaburzeniem funkcjonowania nerek, jest zapalenie kłębuszków nerkowych, odpowiedzialnych za filtrowanie krwi. Prowadzi to do niewydolności nerek i zmusza do leczenie dializami lub przeszczepu nerek.

NEUROPATIA –   jest to uszkodzenie układu nerwowego prowadzące do wielu objawów. Jedną z częstych postaci objawów jest polineuropatia cukrzycowa objawiająca się zaburzeniami czucia, uczuciem drętwienia, bólu lub parzenia dystalnych części ciała.
Na skutek uszkodzenia naczyń krwionośnych zlicza się: chorobę naczyń mózgu, chorobę wieńcowa oraz niedokrwienie kończyn dolnych.

Zespół stopy cukrzycowej

Jest to jedno z najgorszych, widocznych i bardzo dotkliwych powikłań cukrzycy. Około 6-10 proc. chorych zapada na zespół stopy cukrzycowej. Na skutek zaburzeń ukrwienia tętnic na stopie, skóra staje się:

• Sucha 
• Cieńsza 
• Szostka
• Występują liczne pęknięcia skóry
• Owrzodzenia
• Występują na niej ogniska martwicy

Występuje na niej pieczenie i palenie, stopa staje się zdeformowana i sina. Komplikacje powodują problemy z chodzeniem – w konsekwencji może doprowadzić to do amputacji palca nawet całej nogi. W Polsce około 50 procent wszelkich amputacji spowodowanych jest powikłaniami cukrzycy.

Cukrzyca – Co To Za Choroba?

Skąd się bierze cukrzyca? 

Jest to choroba z chorób metabolicznych, charakteryzujących się podwyższonym poziomem cukru we krwi czyli tak zwana hiperglikemią. Wynika to z defektu produkcji insuliny, wydzielanej przez komórki trzustki. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów – oczu, nerek, nerwów i naczyń krwionośnych. Możemy wyróżnić: cukrzycę typu 1, cukrzycę typu 2, cukrzycę ciężarnych.

Najczęściej występującą formą cukrzycy jest cukrzyca typu 2, polegająca na zmniejszonej wrażliwości tkanek na insulinę (tak zwana insulinoodporność ). Sytuacja taka wymaga produkcji większej ilości insuliny – co przekracza możliwości trzustki. W cukrzycy tego typu dochodzi do uszkodzenia komórek i zaprzestania wydzielania insuliny.

Cukrzyca typu 1 polega niedostatecznym wydzielaniu insuliny, przy zachowaniu normalnej wrażliwości tkanek na ten hormon. Cukrzyca ciężarnych wynika ze zmian hormonalnych połączonych z okresem ciąży.

Współcześnie leczenie chorych na cukrzyce polega na regulacji gospodarki węglowodanowej poprzez: zwiększenie aktywności fizycznej, ustalenie właściwej diety, właściwa dieta, leczenie zaburzeń lipidowych, nadciśnienie tętniczego.

Cukrzyca typu 1

Cukrzyca typu 1 spowodowana jest faktycznym brakiem insuliny na skutek uszkodzenia komórek beta trzustki – mają one monopol na wytwarzanie insuliny. Zazwyczaj, za przyczynę choroby podaje się atak na komórki układu odpornościowego (autoagresja – inaczej cukrzyca autoimmulogiczna). Tempo niszczenia komórek może być szybkie lub wolne – leczenie wymaga stałego podawania insuliny. U ludzi pochodzenia azjatyckiego i afrykańskiego istnieją postaci bez objawów procesu autoimmulogicznego.

Cukrzyca typu 2

Jest najczęściej występującą postacią cukrzycy – u chorych zaburzone są obie funkcje – zarówno wchłanianie jak i wydzielanie insuliny. Leczenie polega na redukcji masy ciała, stosowanie diety dla cukrzyków, regularnym wysiłku fizycznym i stosowaniu doustnych środków farmakologicznych. Cukrzyca tego typu najczęściej występuje u osób starszych z zaburzeniami metabolicznymi, przyswajanie insuliny jest związane również z otyłością brzuszną.

Cukrzyca ciężarnych

Cukrzyca ciążowa  - jest to przejściowe zaburzenie, które powstaje na skutek zmian hormonalnych. Ujawnia się zazwyczaj w trzecim trymestrze, ponieważ właśnie wtedy najsilniej działają hormony – u około 30-50% kobiet w ciągu 15 lat rozwija się cukrzyca typu 2.